Etnograficzne święto sianokosów, które odbywa się 6 lipca, w dzień koronacji króla Mendoga, jest lubiane i co roku wyczekiwane przez mieszkańców Biejun. Uroczystość odbywa się na otwartej przestrzeni, która zachęca mieszkańców do dobrej zabawy i treściwego wypoczynku. W części koncertowej biorą udział amatorskie zespoły artystyczne i wykonawcy muzyki popularnej. Co roku w wydarzeniu biorą udział mieszkańcy okolicznych i sąsiednich wsi, gmin, młodzieżowe i amatorskie grupy artystyczne z programami artystycznymi.

Przed festiwalem mieszkańcy wsi są zapraszani do wykonania rzeźb z siana, słomy lub trawy festiwalowej, które następnie są eksponowane na wystawie. Ważne jest, aby przyjeżdżający na festiwal nie stali się tylko biernymi obserwatorami, dlatego przy pomocy różnych konkursów i nominacji gości się włącza w rozmaite zajęcia. Stwarza to jeszcze lepszy nastrój, mnoży pozytywne wrażenia i emocje. Odbywa się program konkursowy na najlepszą rzeźbę sianokosów. Zostają wyłonieni zwycięzcy konkursów: „Najlepszy klepacz kosy”, „Najlepszy kosiarz”, „Najlepszy młocarz pierwszego pokosu”, „Ładowacz siana”, „Zgrabiarka siana”.

O godzinie dwudziestej pierwszej wszyscy zgromadzeni razem z całą Litwą i Litwinami na całym świecie śpiewają jednym głosem hymn narodowy. Następnie uczestnicy zbierają się przy ognisku. Program artystyczny festiwalu kontynuują amatorskie zespoły artystyczne. Uczestnicy kontynuują zabawę, biesiadę, taniec, delektowanie się tradycyjną zupą rybną i potrawami gospodarzy wsi.

Święto pierwszego pokosu – to okazja nie tylko do obcowania z mieszkańcami różnych wsi z różnych pokoleń, wspólnego spędzenia czasu, ale także okazja do przypomnienia sobie dawnych wiejskich tradycji, poznania ich i uwzględniając swoje warunki – przywrócenia.